Cmentarz żydowski w Zwierzyńcu-Rudce znajduje się w północno-wschodniej części miejscowości, po wschodniej stronie linii kolejowej, na wysokości zakrętu ul. 2 Lutego.

Cmentarz powstał w 1928 r., wcześniej żydowscy mieszkańcy Zwierzyńca chowali swoich zmarłych w Szczebrzeszynie. Założenie cmentarza wiązało się z dużymi trudnościami. Świadczy o tym zapis, jaki poczynił Majer Bałaban w wydanej w 1929 r. książce Zabytki historyczne Żydów w Polsce. W części poświęconej cmentarzom M. Bałaban napisał: "W ciekawej sytuacji jest do dzisiaj gmina w Zwierzyńcu koło Zamościa. Tam nie można było w ogóle kupić gruntu wskutek przeszkód prawnych, bo grunta były albo ordynackie (a więc niesprzedajne) albo włościańskie, a więc niesprzedajne Żydom".

Podczas drugiej wojny światowej na terenie cmentarza Niemcy dokonywali egzekucji Żydów.

W obrębie cmentarza zachowało się 18 stel z inskrypcjami w języku hebrajskim. Granice obszaru grzebalnego są nieczytelne, zachowane macewy otacza współczesne ogrodzenie z żerdzi. Obiekt jest wpisany do rejestru zabytków województwa lubelskiego pod numerem A/1586 z 02.02.1990.

tekst: K. Bielawski
Źródło:
M. Bałaban, Zabytki historyczne Żydów w Polsce, Warszawa 1929.
T. Klimowicz, P. Sygowski, M. Tarajko, A. Trzciński, Cmentarze żydowskie. Podręcznik dobrych praktyk
w ochronie dziedzictwa żydowskiego, Lublin 2018, s. 204.
M. Kubiszyn, Śladami Żydów. Lubelszczyzn, Lublin 2011, ss. 459-460.
S. Twardowska, Karta cmentarza z 15.07.1984.