Cmentarz żydowski w Wołominie znajduje się w południowej części miasta, przy ul. Andersa, dawnej ul. Ślepej. Data założenia nie jest znana, prawdopodobnie powstał w XIX w. Cmentarz zajmuje teren o powierzchni 0,55 ha.

W "Roczniku Wołomińskim" (t. II, 2006) zamieszczono zdjęcie, wykonane na cmentarzu w latach 30. XX w., pochodzące ze zbiorów Heleny i Józefa Pirógów. Przedstawia ono trójkę młodych ludzi siedzących między nagrobkami. Jest to jedna z nielicznych fotografii, na których utrwalono wygląd cmentarza.

Dewastacja cmentarza rozpoczęła się podczas drugiej wojny światowej i była kontynuowana przez kolejne dziesięciolecia. Niektórzy mieszkańcy wspominają, że po wojnie kości z cmentarza padały łupem studentów medycyny. W 1957 r. działacze Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce w liście skierowanym do Prezydium Rady Narodowej w Wołominie alarmowali, że na terenie cmentarza "znajdują się rozrzucone czaszki ludzkie i nagrobki". Autorzy listu domagali się "natychmiastowej ingerencji ze strony Rady Narodowej, by nie dopuścić do straszliwego bezczeszczenia zmarłych i skompromitowania dobrego imienia Polski Ludowej".

9 października 1964 r. Minister Gospodarki Komunalnej - procedując uchwałę Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Wołominie - podpisał zarządzenie o zamknięciu cmentarza. W dołączonej dokumentacji podano: "Cmentarz żydowski w Wołominie przy ul. Ślepej o pow. 0,55 ha, nieczynny od 1942 r., nieogrodzony, zdewastowany i pozostaje bez opieki".

Cmentarz został częściowo zabudowany. Jak wynika z dokumentacji sporządzonej w latach 90. przez pracownika warszawskiego oddziału Państwowej Służby Ochrony Zabytków, "do lat 70-tych cmentarz był ogrodzony, znajdowało się na nim kilka nagrobków. Podczas budowy ul. Ślepej cmentarz rozkopano, nagrobki "znikły". Obecnie widoczne są jedynie fragmenty murarki komór nagrobnych". Potwierdza to jeden z byłych mieszkańców Wołomina, który w liście do naszej redakcji napisał: "Jako dziecko często byłem na cmentarzu. Cmentarz miał kształt prostokąta, dłuższym bokiem przylegał do ul. Ślepej i kończył się na naturalnej granicy działek. Kirkut był położony na naturalnej górce piaszczystej. Kirkut w Wołominie był w doskonałym stanie do lat sześćdziesiątych. Było na nim kilkadziesiąt macew w dobrym stanie, pomiędzy nimi biegła wydeptana ścieżka po przekątnej i do czasu zniszczenia nikomu te groby nie przeszkadzały. Pamiętam, że raz spotkałem przy jednej z macew człowieka odwiedzającego grób swoich bliskich. Cmentarz został zniwelowany na polecenie jednego z pracowników ówczesnej Gminy Wołomin przez wywiezienie na budowę okolicznych dróg piasku z tej górki. Do reszty został zdewastowany w latach siedemdziesiątych przez rodzinę K. i innych sąsiadów".

Naziemne ślady cmentarza uległy zatarciu, jego granice są nieczytelne. Przez porośnięty krzakami teren przechodzą polne drogi, cmentarz stanowi nieoficjalne wysypisko śmieci i gruzu. Konieczne jest podjęcie działań na rzecz uporządkowania cmentarza oraz wzniesienia w tym miejscu stosownego pomnika.