Cmentarz żydowski w Wierzbicy jest oddalony około 1,5 km na północny wschód od centrum miejscowości, znajduje się po zachodniej stronie ul. Wierzbickiej, w pobliżu zbiegu z ul. Błędowską i zajmuje działkę geodezyjną nr 168/2 na planie zbliżonym do trapezu o powierzchni 0,14 ha.

Brak informacji o dacie założenia - według Adama Penkali cmentarz przypuszczalnie powstał w 1831 r. w związku z epidemią cholery. Obiekt nie został zaznaczony na planie z 1839 roku. Wiadomo, że teren był ogrodzony murem.

Prawdopodobnie podczas drugiej wojny światowej rozpoczął się proces dewastacji cmentarza, kontynuowany w kolejnych dekadach. W sporządzonym przez Urząd do Spraw Wyznań w 1952 r. Wykazie synagog, bóżnic i cmentarzy, należących do wyznania mojżeszowego, przy cmentarzu w Wierzbicy zamieszczono adnotację: "Kamień 80% zniszcz.". Podano także powierzchnię 500 m kw., która odpowiada łącznej powierzchni działek 168/1 i 168/2. Przypuszczalnie w latach 60. lub 70. cmentarz zadrzewiono. W 1983 r. teren był zaśmiecony.

Granice cmentarza są częściowo czytelne dzięki reliktom muru z kamienia łupanego. Brak nagrobków. Od strony ul. Wierzbickiej znajduje się zbudowana przed 1983 r. symboliczna brama z czerwonej cegły. Teren porasta niepielęgnowana roślinność (trawa, krzewy, drzewostan liściasty).

Brak danych o statusie własnościowym. Obiekt jest wpisany do gminnej i wojewódzkiej ewidencji zabytków, nie posiada wpisu w rejestrze zabytków nieruchomych województwa mazowieckiego.

Tekst: Krzysztof Bielawski
Źródło:
Kuncewicz G., Karta cmentarza nr 10262, [bmw] 1983.
Modrzewski B., Wierzbica, [w:] Województwo mazowieckie. Cmentarze żydowskie. Weryfikacja zasobu
wykonana przez Narodowy Instytut Dziedzictwa, red. M. Rymkiewicz, I. Kosyl, [kps] Warszawa 2018.
Penkalla A., Żydowskie ślady w województwie kieleckim i radomskim, Radom 1992.
Urban K., Cmentarze żydowskie, synagogi i domy modlitwy w Polsce w latach 1944-1966, Kraków 2006.