Nie wiemy, kiedy pierwsi Żydzi na stałe zamieszkali w Raniżowie. Zapewne - podobnie jak w innych miastach tego regionu - istotny rozwój osadnictwa żydowskiego przypadł na początek XIX wieku. Jak podaje Andrzej Potocki w swej książce "Żydzi w Podkarpackiem", w 1870 roku w miejscowości funkcjonowała gmina żydowska, której podlegali wyznawcy judaizmu z Raniżowa (271 osób), kolonii Ranischau (70 osób), Woli Raniżowskiej (165 osób) oraz Lipnicy (78 osób). W dniu 3 maja 1919 roku w Raniżowie doszło do antysemickich zamieszek, podczas których splądrowano wiele domów, sklepów i zakładów należących do Żydów. Zabito jedną osobę, kilkanaście innych doznało obrażeń. W 1921 roku podczas spisu powszechnego w miejscowości odnotowano 278 osób pochodzenia żydowskiego, co stanowiło 17,8 procent całej populacji. Historia tego sztetl dobiegła końca jesienią 1941 roku, kiedy to Żydzi zostali wysiedleni przez nazistów do Sokołowa Małopolskiego i Głogowa Małopolskiego, skąd później trafili do obozów zagłady.

Dziś o dawnych żydowskich mieszkańcach miasta przypomina zniszczona nekropolia. Cmentarz żydowski w Raniżowie położony jest na północ od drogi z Kolbuszowej do Sokołowa Małopolskiego, w pobliżu stadionu sportowego. Jego lokalizację zaznaczono na przedwojennej, wojskowej mapie okolic Rudnika.