Cmentarz żydowski w Mokobodach - przez obecnych mieszkańców nazywany Żydkowizną - znajduje się w południowo-wschodniej części wsi, na wzniesieniu za posesjami przy ul. Stodolnej. Cmentarz zajmuje działkę na nieregularnym planie, o powierzchni 0,54 ha.

Data założenia cmentarza nie jest znana. Istniał na pewno w trzeciej dekadzie XIX w., co potwierdzają wzmiankowane w dokumentacji Dyrekcji Wyznań z 14 grudnia 1829 r. wydatki "na reparacyję [...] Kierkuta" oraz dochody z pogrzebów. Na cmentarzu chowano zmarłych z ponad 60 miejscowości należących do dozoru bóżniczego w Mokobodach.

We wrześniu 1944 r. w raporcie o stanie gminy żydowskiej w Mokobodach wójt Jan Lewicki zapisał: "Bóżnica uległa zniszczeniu, cmentarz i mykwa niezniszczona". W kolejnych latach cmentarz uległ daleko posuniętej dewastacji.

Prawdopodobnie ostatnie pochówki miały miejsce w marcu 1945 r. w następstwie zamordowania w Mokobodach 7 lub 8 Żydów. Ofiarami byli: Jankiel Rydel (18 lat), Eli Piekarz (19 lat), Hesia Rzepa (30 lat) i jej mąż (NN), Laja Góra (24 lata), Chaim Piaskowski (22 lata), Chana Comber (20 lat).

19 grudnia 1963 r. Ministerstwo Gospodarki Komunalnej wydało decyzję o zamknięciu cmentarza. We wniosku do MGK Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mokobodach dołączyło opis cmentarza: "Powierzchnia cmentarza wynosi 4540 m kw.i znajduje się pod opieką Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mokobodach. Cmentarz jest nieczynny od roku 1944, jest zaniedbany, nieogrodzony. Grobów murowanych nie ma. Śladów po mogiłach jest niewiele. Cmentarz jest zaniedbany, [...] miejscowa ludność robi sobie piaskobranie".

Na początku 1989 r. pracownicy Urzędu Wojewódzkiego w Siedlcach podczas wizytacji cmentarza odnaleźli kości w wykopach powstałych w wyniku wybierania piasku. Na jego terenie znajdowało się boisko. Naczelnik gminy otrzymał polecenie zakopania kości i rozrzuconych fragmentów nagrobków, wydania zakazu pobierania żwiru, ustawienia tablicy z napisem: "Cmentarz żydowski w Mokobodach. Nieczynny dla celów grzebalnych, prawnie chroniony".