Gmina żydowska w Makowie Mazowieckim posiadała prawdopodobnie trzy miejsca pochówku, wzmiankowane w lustracji parafii z 1781 roku: "Żydzi mają bóżnice publiczną w mieście i szkołę. Cmentarzy czyli kierkutów dwa dawnych za miastem, a trzeci wystawili nowo".

Lokalizacja jednego z najstarszych cmentarzy nie jest znana. Drugi powstał na północ od miasta, pomiędzy obecnymi ulicami Przasnyską i Adamowską. Obiekt uległ daleko posuniętej dewastacji w latach drugiej wojny światowej oraz po jej zakończeniu. W latach PRL teren został przejęty przez Skarb Państwa, podzielony na kilka działek geodezyjnych i stopniowo zabudowany - urządzono na niej m.in. dworzec autobusowy i ulice dojazdowe.

W 1984 r. działacze Towarzystwa Miłośników Makowa wydobyli część macew, wykorzystanych przez Niemców do utwardzania ulic. W 1987 r. na cmentarzu, na skraju placu manewrowego, z odzyskanych około 250 nagrobków i ich fragmentów wzniesiono pomnik w formie piramidy schodkowej, zaprojektowany przez Wojciecha Henrykowskiego. Uroczystość odsłonięcia pomnika odbyła się 14 grudnia 1987 roku. Od 2010 r. dzierżawcą dworca była firma Mobilis. Pożądane byłoby oznaczenie granic cmentarza, likwidacja dworca autobusowego oraz przeprowadzenie prac konserwatorskich lapidarium.

Granice cmentarza żydowskiego w Makowie Maz. (źródło: A. H., Henrykowska, Karta cmentarza nr 9659 z 25.10.1989).