Gmina żydowska w Janowie posiadała dwa cmentarze. Najstarszy z nich położony był po wschodniej stronie rynku. Romuald Bujwicki w swej książce zatytułowanej Janów i okolice. Moja mała ojczyzna, opierając się na dokumentach przechowywanych w Archiwum Głównym Akt Dawnych, podaje, że cmentarz znajdował się za "szkołą żydowską". Niewykluczone, że chodzi tu o synagogę, określaną czasem w dawnych dokumentach wyrazem "szkoła", a w języku jidysz jako "szul". Wiadomo, że cmentarz istniał już w 1765 roku.
Zapewne w wyniku jego zapełnienia oraz ze względów sanitarnych, pod koniec XIX wieku Żydzi z Janowa zostali postawieni przed koniecznością organizacji nowego miejsca pochówku. Drugi cmentarz założono na północ od osady, przy drodze do Kupliska i Kamienicy, na działce o obecnym numerze geodezyjnym 174. Jego lokalizację można odnaleźć na przedwojennej mapie okolic Janowa. Cmentarz uległ zniszczeniu podczas drugiej wojny światowej - na polecenie władz okupacyjnych wiele nagrobków wyrwano z ziemi i wykorzystano do budowy drogi Sokółka-Korycin. Cześć kamieni skradli miejscowi chłopi, wykorzystując je między innymi jako tarcze w chałupniczo wykonanych szlifierkach.
Do dziś na powierzchni 0,99 ha zachowała się znaczna macew, z których najstarsze pochodzą z XIX w. Większość z nich to charakterystyczne dla tego regionu nagrobki z nieociosanych kamieni granitowych. W latach 90-tych, dzięki zaangażowaniu rabina Meira Malina i przy współpracy Urzędu Gminy w Janowie, na cmentarzu przeprowadzono prace porządkowe. Teren otacza ogrodzenie z kamieni, ze zniszczoną bramą. Na wniosek Urzędu Wojewódzkiego w Białymstoku obiekt został wpisany do rejestru zabytków.
tekst: K. Bielawski
Lokalizacja cmentarza: N53°28.422' E23°14.195'