Cmentarz żydowski w Inowłodzu powstał prawdopodobnie w pierwszej połowie XIX wieku, na działce położonej około 1 km na zachód od miasta, około 300 metrów na północ od drogi do Spały. Obecnie jego teren znajduje się pomiędzy wyrobiskami kopalni chalcedonitu. Dojście od strony ul. Spalskiej jest oznakowane drogowskazem.

W wyniku zniszczeń do dziś na cmentarzu przetrwały 53 nagrobki w różnym stanie zachowania. Najstarsza zidentyfikowana macewa upamiętnia Izraela syna Dawida, zmarłego 17 lipca 1831 r. Większość płyty leży na ziemi, jedynie nieliczne tkwią w pozycji pionowej. Zachowane nagrobki to typowe macewy, wykonane z piaskowca, z epitafiami sporządzonymi wyłącznie w języku hebrajskim. Półkoliste zwieńczenia płyt zdobią płaskorzeźbione motywy, charakterystyczne dla żydowskiej sztuki nagrobnej: świece i skarbony (macewy Elki córki Kalmana, Malki Orbach, Sary córki Jecheskiela, Racheli Motyl córki Jehudy), lwy, szafy z księgami, ręka wrzucająca monetę do skarbony (macewa Icchaka syna Jakowa Aharona), ptaki (personalia nieczytelne), korona (macewa Mordechaja Zewa syna Chaima Mosze), dłonie w geście błogosławienia (personalia nieczytelne), ptaki (macewa Lei córki Jecheskiela ha-Lewi. Na macewach występują też dekoracje o motywach geometrycznych i florystycznych. Na cmentarzu można odnaleźć betonowo-ceglane obramowania zniszczonych grobów oraz rozkopane mogiły ziemne. Granice nekropolii są nieczytelne. Teren jest nieogrodzony, porośnięty lasem z przewagą sosny. Brak zaśmiecenia. Na nagrobkach liczne kamyki i znicze.