Bet Szearim to starożytna miejscowość, oddalona około 15 km na południowy wschód od Hajfy. W II wieku, po wygnaniu Żydów z Jerozolimy, w Bet Szearim osiadł rabin Jehuda ha-Nasi, a miasto stało się siedzibą Sanhedrynu. W IV wieku Bet Szearim uległo zniszczeniu i nigdy nie zostało odbudowane.

Prace archeologiczne prowadzone od lat 30. XX wieku pozwoliły na odkrycie reliktów zabudowy Bet Szearim oraz katakumb i cmentarza powierzchniowego. Po śmierci rabina Jehudy ha-Nasiego w 220 roku do zniszczenia miasta w IV wieku, cmentarz w Bet Szearim był najważniejszym czynnym miejscem pochówku w ziemi Izraela.

Katakumby składają się z ciągów wykutych w skale korytarzy, z wejściami w formie kamiennych portali i furt. Pochówki były dokonywane w niewielkich, wykutych prostopadle do korytarza niszach, sarkofagach oraz w arkosoliach, czyli obszernych niszach o łukowym sklepieniu, z przedzielonymi ściankami miejscami na pochówki. Inskrypcje ryto w językach greckim, hebrajskim i aramejskim. Groby ozdabiano płaskorzeźbami przedstawiającymi m.in. menory, liście lulawu, lwy, ryby oraz postacie ludzkie.

Katakumby w Bet Szearim są udostępnione do zwiedzania. Informacje o godzinach otwarcia i cenach biletów można znaleźć na stronie https://en.parks.org.il/reserve-park/bet-shearim-national-park/ .

Tekst i zdjęcia: Krzysztof Bielawski